Tetanoz Serumu – Tetanoz İmmün Globülini

TETAGAM P 250 IU/1 ml

Tetanoz Serumu Endikasyonları

Tetanoz serumu temiz küçük yaralarda immün yetmezlik veya ağır hastalık yoksa kullanılmaz. Asıl kullanım yeri aşağıda yer alan tetanoza yatkın yaralanmalardır. Tetanoza yatkın yaralanmalarda eğer 3 den fazla tetanoz aşısı olan ve immünitesi normal olan insanlarda tetanoz serumu uygulanması gerekmez.
Önceden tetanoz aşılanma öyküsü bulunmayan kişilerde tetanoza yatkın yaralanma durumunda endikedir. Bunun nedeni, erken toksoid dozlarının immüniteyi indüklememesi fakat sadece immün sistemi başlatmasıdır.
Tetanoz yatkınlığı olan yaralanmalar

6 saatten uzun süre geçmesi
Geniş doku hasarı olan (major yanıklar gibi) veya 1 cm.den derin yaralar
Yıldız biçiminde, düzgün olmayan, şekilsiz, bir kısmı kopmuş yaralar
Ateşli silah, ezilme, yanık, donma ile meydana gelen yaralar
Delici yaralanmalar (steril olmayan injeksiyonlar dahil)
Piyojenik infeksiyon bulgularının varlığı
Nekrotik doku varlığı Kontaminantların (toprak, pislik, dışkı v.b.) varlığı
Sinir denervasyonu ve/veya iskemik doku varlığı
Yabancı cisim içeren yaralar Parçalı kırıklar

Maruziyet sonrası profilaksi:

Aşı şeması tamamlanmamış kişilerde (aşı sayısı 3 den az olanlar; aşılama yılı önemli değil)
Bağışıklık durumu bilinmeyen kişilerde,
İmmün yetersizliği olan kişilerde,

Uygulama şekli

Çocuklarda ve yetişkinlerde aynı dozda kullanılır.
Tetanoza eğilimli yaraların profılaksisinde:
Riskin çok yüksek olmadığı durumlarda 250 IU kullanılmalıdır.
Aşağıdaki durumlarda doz 500 IU’ye kadar arttırılır.

24 saat içerisinde uygun tedavinin sağlanamadığı enfekte olmuş yaralarda
Oksijen tedarikinin azalması durumunda doku hasanna neden olan derin ve kontamine olmuş yaralarda
Yanıklarda, konjelasyonda
Nekrotik lezyonda (doku hasarı)
Septisemik düşüklerde
Ortalama kilonun üzerinde olan yetişkinlerde
Yanıklarda (yanığın oluşumundan 36 saat sonra) eksudatif faz sonrasında ikinci bir 250 I.U.’lik doz kullanılabilir.

Klinik olarak ortaya çıkmış tetanoz’un tedavisinde:
Tek doz 3000 IU’ den 6000 IU’ ye kadar kullanılabilir. Enjeksiyonların arasındaki süre ve tedavinin süresi hastanın klinik durumuna bağlıdır.
Tetanoz serumu sadece intramüsküler yolla kullanılır. Daha fazla hacimde uygulama gerektiğinde, farklı enjeksiyon bölgelerine orantılı olarak bölünmüş dozlann uygulanması önerilir. Bu uygulama 20 kg ağırlığına kadar ki çocuklarda 2 mL’nin üstündeki dozlarda ve 20 kg üstündeki yetişkin kişilerde ise 5mL’nin üstündeki dozlarda uygulamayı gerektirir.
Aşılama ile eş zamanlı uygulandığında, immünoglobulin aşının yapıldığı tarafa değil, vücudun karşı tarafına uygulanmalıdır.
Ciddi koagülasyon bozukluğu olan kişilerde ve intramüsküler enjeksiyonun kontrendike olduğu durumlarda profilaksi için Tetanoz serumu subkutan enjekte edilebilir. Sonrasında enjeksiyon bölgesine pamuklu bez ile basınç uygulanmalıdır. Buna rağmen, subkütan kullanımı destekleyen klinik bir veri bulunmamaktadır.
Akut tedavide intramüsküler kullanımın yetersiz olduğu durumlarda, alternatif intravenöz bir ürün kullanılabilir.
Özel popülasyonlarda Tetanoz serumu
Tetanoz serumunun böbrek ve/veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanımmındaki etkisine dair herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Tetanoz serumunun böbrek ve/veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanımı araştırılmamıştır. Bu nedenle hastaya sağlayacağı yarar/zarar oranı göz önünde bulundurulmalıdır.
Pediyatrik popülasyon
Tetanoz serumu çocuklarda da yetişkinlerde olduğu gibi aynı dozda kullanılır. 20 kg ağırlığına kadar ki çocuklarda 2 mL’nin üstündeki dozlarda uygulama gerektirir.
Geriyatrik popülasyon
Tetanoz serumu 60 yaş üzeri yaşlı hastalarda kullanımı üzerindeki etkisi bilinmemektedir

Kaynak:

CDC. Tetanus. In: Atkinson W, Hamborsky J, McIntyre L, Wolfe S, eds. Epidemiology and Prevention of Vaccine-Preventable Diseases. 10th ed. Washington DC: Public Health Foundation, 2007: 71-80. )
Bleck TP. Clostridium tetani (Tetanus). In: Mandell GL, Bennett JE, Dolin R, eds. Principles and Practice of Infectious Diseases. 6th ed. Philadelphia: Elsevier Churchill Livingstone, 2005: 2817-22