Meniere (Menier) Hastalığı Nedir?
Meniere hastalığı koklea ve labirentte artmış endolenf artışı ilişkili bir rahatsızlıktır. Erkek ve kadınlarda eşit oranlarda görülür. Menier hastalığının ilk atağı sıklıkla 65 yaş ve üzerinde görülür. Nadirde olsa çocukluk döneminde de başlayabilir. Hastalık başlangıçta sıklıkla tek taraflıdır fakat zamanla iki taraflı olabilir. Ana sebep bilinmemektedir, fakat eldeki kanıtlar hastaların endolenf miktarı, akışı ve içeriğini düzenlenmesinde zorluğu işaret etmektedir.
Meniere hastalığının belirtileri nelerdir?
- Baş dönmesi
- Başta dalgalı işitme kaybı
- Kulak çınlaması
- Kulakta dolgunluk hissidir.
Benign pozisyonel vertigoda olduğu gibi başlangıç anidir ve bulantı, kusma, terleme gibi belirtiler eşlik eder. Baş dönmesi süresi 20 dakikadan 12 saate kadar uzayabilir (Tipik olarak 2-8 saat). Atakların sıklığı haftada veya ayda birkaç kez olarak değişir. Diğer eşlik eden belirtiler çınlama, duyma kaybı ve bir kulakta dolgunluktur. Ataklar arasında hasta çoğunlukla iyi olsa da duyma azlığı sürekli olabilir.
Menier hastalığı tanısı
Hastanın hikâyesi baş dönmesinin meniere olup olmadığı konusunda ilk şüphe oluşur. Muayene sonrasında yapılacak ilk tetkik odiometri adı verilen işitme testleridir. Bu testlerde işitme kaybının varlığı ve iç kulağın durumu hakkında bilgi edinilir. Kalın seslerdeki iç kulak tipi işitme kaybı Meniere Hastalığı olabileceğini akla getirir. Menier hastalığının tanısı gliserol testi ve vestibüler olarak uyarılmış miyojenik potansiyellerle doğrulanır.
Gliserol testi: Bu testte hastaya odiometri yapıldıktan sonra gliserol içirilir. Daha sonra yapılan odyometride işitme kaybında düzelme görülmesi Meniere Hastalığı lehinedir.
Meniere hastalığının tedavisi nedir?
Menier hastalığı olan hastalarıiçin farklı tedavi seçenekleri vardır.
Semptomların düzeltilmesi ;
- Sıvı tedavisi ve ilaçlar; Meclizin, droperidol, proklorperazin, diazepam, lorazepam, alprazolam yalnızca vertigoyu maskelemektedirler.
- Diüretikler ve diüretik benzeri ilaçlar;
Bazı diüretikler veya diüretik benzeri özelliklere sahip ilaçlar (örneğin, hidroklorotiyazid ve triamteren [Dyazide], hidroklorotiyazid [Aquazide], asetazolamid [Diamox], metahazolamid [Neptazan]) iç kulaktaki sıvı basıncını azaltır. Bu ilaçlar atakları önlemeye yardımcı olur, ancak atak tetiklendikten sonra yardımcı olmaz. - Steroidler; Steroidler ayrıca, anti-enflamatuar özelliklerinden dolayı endolimatik hidroplerin tedavisinde de yardımcı olmuştur. Steroidler, muhtemelen endolimatik basıncı azaltarak vertigo, kulak çınlaması ve işitme kaybını tersine çevirebilir. Steroidler oral, intramüsküler veya hatta transtympanical olarak verilebilir
- Aminoglikozitler; vestibüler sistem için toksik olan bu ilaç, Ménière hastalığının neden olduğu iç kulak basıncındaki dalgalanmalara karşı vestibüler sistemi duyarsız kılar.
- Histamin agonistleri; Betahistin gibi histamin agonistleri vestibüler çekirdek aktivitesini inhibe ederek etki ederler.
Kese drenaj ameliyatları
Labirentektomi
Referanslar
1. Gürkov R, Pyykö I, Zou J, Kentala E. What is Menière’s disease? A contemporary re-evaluation of endolymphatic hydrops. J Neurol. 2016 Apr. 263 Suppl 1:S71-81.
2. Sajjadi H, Paparella MM. Meniere’s disease. Lancet. 2008 Aug 2. 372(9636):406-14.
3. Paparella MM. Pathogenesis and pathophysiology of Meniére’s disease. Acta Otolaryngol Suppl. 1991. 485:26-35.
4. Merchant SN, Adams JC, Nadol JB Jr. Pathophysiology of Meniere’s syndrome: are symptoms caused by endolymphatic hydrops?. Otol Neurotol. 2005 Jan. 26(1):74-81.
5. Paparella MM, Djalilian HR. Etiology, pathophysiology of symptoms, and pathogenesis of Meniere’s disease. Otolaryngol Clin North Am. 2002 Jun. 35(3):529-45, vi.