- Her şeyde olduğu gibi yine şehirleşmenin zorluklarını ilk çözen New York, 1909 hamlesini görüyoruz, siren sesli yanıp sönen ışıklı ambulanslar sokaklarda dolanıyor.
- Hastane yolu boyunca olanca dikkat çekicilikleriyle asfaltı arşınlıyorlar.
- Işık ve ses uyaranlarını polis ve itfaiye gibi acil güvenlik hizmeti veren iş kollarının da kullandığını hatırlatalım.
- Günümüzdeki trafik yükünün en yoğun reçelden daha yoğun akışkan olduğunu düşünürsek sirenlerin gerekli olduğunu söyleyebiliriz.
- Gerçekten öyle mi, farklı bakışlar ışık almayan zihin köşelerini aydınlatabilir.
- Hastane öncesi sağlık çalışanlarının ambulans ilişkili trafik kazası sonucu yaralandığı/öldüğü haberleri manşetlere hiç de uzak değil.
- Olayın doğasında mı var, yoksa işin içindeki başka değişkenler mi kazayı çağırıyor.
- Colorado’nun 1989-1997 yıllarını kapsayan retrospektif çalışmasını okuduk, siren/ışık aktif ambulans ilişkili trafik kazalarının oranı %74 saptanmış. ‘Dikkat etkisi’ yaratan bu ses ve ışık uyaranlarının araç içi ve araç dışı trafik kazalarını arttırdığı raporlanmış. Biraz daha limitli kullanım mı gerekiyor acaba sorusu akıllara süzülüyor.
- Yazmaya devam edelim.
- Sene 1994, Pennsylvania’da yapılan 1625 kişilik çalışmada güvenli taşınan hasta oranlarını (%92) görüyoruz, ışık/siren kullanmayan ambulanslar içinde hem de, üstelik ortalama 18 dakika olan hasta taşıma süresi ışıklı/sesli ambulans grubu ile aynı. Ekleyelim, hastaların mortalite/morbidite oranları da değişmemiş, ışık ve ses anlamını yitirmiş.
- Aksini gösteren çalışmalar da var tabii, Kuzey Carolina ve Mineapolis makalelerinde ortalama 40 saniye erken transport saptanıyor ışıklı/sesli ambulans grubunda. Mortal/morbid sayılarını vermemiş çalışmalar.
- Özetle; ışıklı/sesli ambulanslar daha hızlı taşıyor ancak klinik iyi olma sağlamıyor, kalabalık şehirler, taşıma mesafesi, trafik kurallarına uyma bilinci hasta taşıma sürelerini değiştiriyor, ışıklı/sesli ambulans taşımaları daha çok trafik kazasıyla sonuçlanıyor.
Ses
Custalow CB, Gravitz CS. Emergency medical vehicle collisions and potential for preventive intervention. Prehosp Emerg Care. 2004;8(2):175-184.
Dr Çağdaş Can, Merkezefendi Devlet Hastanesi, Acil Tıp, Manisa