Sternoklaviküler Eklem Çıkıkları
Sternoklaviküler eklem çıkıkları büyük eklem çıkıklarının en az rastlanılanıdır. Sıklıkla motorlu araç çarpışmalarıyla ilişkilidir. En yaygını anteriyor çıkıklardır ve omuza anterolateral güç uygulanmasına bağlı ortaya çıkar. Posteriyor çıkıklar göğüse ezici güç uygulanmasıyla ilişkilidir ve posteriyor çıkıkların %25’i superior mediastinal yapıların yaralanmaları ile birliktedir.
Sternoklaviküler Eklem Yaralanmanın Sınıflandırılması
Grade I : Sternoklaviküler ve kostoklaviküler ligamentlerın hafif burkulmasıdır. Tedavisi; Askı atel, sargı ve analjeziktir.
Grade II : Sternolaviküler eklem subluksasyonudur, anteriyor veya posteriyor olabilir. Sternoklaviküler ligamentte kopma ile ilişkilidir. Grade I yaralanmalarla aynı şekilde tedavi edilir; bununla beraber eklemin uzun zaman periyodunda immobilizasyonu gerekir.
Grade III : Tam çıkık
Tanı genellikle klinik olarak konulur. Sternoklaviküler eklemde hassasiyet, şişme ve deformite bulunur. Hastalar genellikle etkilenmemiş kolu kullanarak etkilenmiş kolu göğsün diğer tarafında desteklerler.
GRAFİ :
Anteroposteriyor, oblik ve 40 derece sefalik eğik görüntüleri içeren direkt grafiler tanıda yardımcıdır. BT posteriyor çıkığı olan tüm vakalarda mediastinal yaralanmanın değerlendirilmesi için istenmelidir.
Tedavi
Anteriyor çıkıklı hastalar omuz kol askısıyla taburcu edilebilir. Redüksiyon başarılı olsa bile eklem sıklıkla anstabildir ve klavikula başı tekrar çıkabilir. Bununla beraber, redüksiyonda amaç sıklıkla fonksiyonelden çok kozmetik olduğundan, redüksiyon başarılı olmasa bile askı ile immobilizasyon ve ortopedik izlem sağlanarak hasta taburcu edilebilir.
Acil serviste anteriyor çıkıklar iki skapula arasına yuvarlanmış havlu veya çarşaf yerleştirilip, sedasyon sağlanarak etkilenmiş kola traksiyon uygulanmasıyla redükte edilebilir. Posteriyor çıkıklar cerrahi onarım gerektirir ve erken ortopedi veya travma cerrahı konsültasyonu gerektirir, çünkü büyük damarlar ve trakea gibi kritik üst mediastinal yapılara bası ortaya çıkabilir.